სეფსისი – გამომწვევი მიზეზები და მკურნალობის გზები

თანამედროვე განმარტებით, სეფსისი გენერალიზებული ინფექციური პროცესია, რომელიც არასდროს სრულდება თვითგანკურნებით და რომლისგანაც სათანადო მკურნალობის გარეშე ადამიანი იღუპება.

რა იწვევს სეფსისს

სეფსისის განვითარების მიზეზი ინფექციაა, თუმცა გამომწვევი მიზეზების მიხედვით იყოფა სხვადასხვა სახეებად, ესენია:

• სამეანო-გინეკოლოგიური;

• ოტოგენური (ყურიდან განვითარებული);

• ქირურგიული ჩარევის შემდგომი;

• დიაგნოსტიკური მანიპულაციით ინდუცირებული;

• ორალური (ტონზილური და ოდონტოგენური);

• ენდოგენური – ორგანიზმის შიდა კერიდან ინფექციის სისხლის გარემოში მოხვედრა.

სეფსისს სხვადასხვა მიკროორგანიზმი იწვევს, უმეტესად - ბაქტერიები: სტაფილოკოკი, სტრეპტოკოკი, პნევმოკოკი, მენინგოკოკი, ენტეროკოკი, სალმონელა, ეშერიხია და სხვა; არსებობს სოკოვანი ინფექციით გამოწვეული კანდიდოზური სეფსისი. ვირუსული გენეზის დროს ძირითადად ჰერპესის ჯგუფის ცალკეული წარმომადგენლები არიან. ასევე - უმარტივესებით განპირობებული ინფექცია, კერძოდ, ტოქსოპლაზმოზის გენერალიზებული ფორმა. არის შემთხვევებიც, როცა პირველადი ანთებითი კერის დადგენა საერთოდ ვერ ხერხდება.

სეფსისის სიმპტომები

სეფსისის სიმპტომებს მიეკუთვნებიან :

• სხეულის ტემპერატურის 39-40° – მდე აწევა, პერიოდული ნორმალიზებით;

• ციება;

• მოყვითალო, უფერული კანი;

• პულსის გახშირება;

• არტერიული წნევის დაქვეითება;

• გამონაყარი კანზე;

• სისხლჩაქცევები სკლერასა და პირის ლორწოვან გარსებზე;

• ჭარბი ოფლიანობა.

სიმპტომების აღმოჩენის შემთხვევაში REDMED-ის ინფექციონისტები დაგეხმარებიან ვიდეო ან აუდიო კონსულტაციის მეშვეობით იპოვოთ გამოსავალი. ხოლო თუ ექიმის ბინაზე გამოძახება გახდა საჭირო ჩვენი პლატფორმის მოსახერხებელი ფორმატი საშუალებას მოგცემთ მარტივად განახორციელოთ ეს პროცესი.

სეფსისი ბავშვებში

სეფსისის სხვა რისკ-ფაქტორები და გამომწვევები მიზეზები დამოკიდებულია იმაზე, თუ როდის განვითარდება სეფსისი - დაბადებიდან პირველი 5 დღის მანძილზე (ადრეული სეფსისი) თუ დაბადებიდან 7 ან მეტი დღის შემდეგ (მოგვიანებითი სეფსისი).

ადრეული სეფსისის რისკ-ფაქტორები მოიცავს შემდეგს:

• ნაყოფის გარშემო არსებული სითხით სავსე გარსების ნაადრევი და გახანგრძლივებული რღვევა;

• დედის ინფექცია;

• დედის ორგანიზმში B ჯგუფის სტრეპტოკოკის არსებობა (GBS).

გვიანი სეფსისის მნიშვნელოვანი რისკ-ფაქტორებია:

• კათეტერების ხანგრძლივი გამოყენება;

• ცხვირის ან პირის (ენდოტრაქეალური) სასუნთქი მილისა და ხელოვნური სუნთქვის აპარატის გამოყენება სუნთქვის მხარდაჭერისთვის;

• გახანგრძლივებული ჰოსპიტალიზაცია.

სეფსისის სიმპტომები ჩვილებში შესაძლოა ძალიან მძიმე იყოს. ისინი ძირითადად არიან მივარდნილები, ვერ იკვებებიან კარგად და ხშირად აქვთ სხეულის დაბალი ტემპერატურა. სხვა სიმპტომები შესაძლოა იყოს სუნთქვითი პაუზა (აპნოე), ცხელება, ფერმკრთალი კანი, დარღვეული მიკროცირკულაცია, ცივი კიდურები, მუცლის შებერილობა, ღებინება, დიარეა, კრუნჩხვები, კანკალი და სიყვითლე.

სეფსისის მკურნალობის მეთოდები

მკურნალობის დაწყებამდე გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს სეფსისის გამომწვევ მიზეზს. ასევე გასათვალისწინებელია დაავადების სტადია, ავადმყოფის ორგანიზმის ინდივიდუალური თავისებურებანი, თანმხლები დაავადებები და გენეტიკური ფაქტორები. შორსწასულ შემთხვევებში რეანიმაცია - შოკის საწინააღმდეგო ღონისძიებები და ხელოვნური სუნთქვის აპარატის ჩართვაა საჭირო.

ანტიბიოტიკოთერაპიასთან ერთად სეფსისის მკურნალობაში ყოველთვის ჩართულია ანტიკოაგულანტებიც. იმ შემთხვევებში, თუ ავადმყოფს ანტიბიოტიკების ყველა ჯგუფის მიმართ რეზისტენტობა აქვს, სეფსისის მკურნალობა რთულდება, თუმცა არსებობს ისეთი სარეზერვო საშუალებები, როგორებიცაა პლაზმაფერეზი და იმუნოსტიმულაცია.